Нұрбек НҰРЖАН - Шофер әуезі (оқыған: Арман ҚҰДАЙБЕРГЕН) | Текст песни и Перевод на русский

• Тексты песен
• Нұрбек НҰРЖАН
• Шофер әуезі (оқыған: Арман ҚҰДАЙБЕРГЕН)

Шопырдың әуезі...

Арман қайда ақ маңдайын бақ сүйген?
Асығамын дала деген жақсы үйге...
Қалтамдағы жүз теңгемен бар жоғы,
Тұрдым жолда қолды бұлғап таксиге...

Аз болсада қалтамныңда бақыры,
Сырлас болдым ақ мұрттыға ақыры...
Ескі көлік темекі исі мүңкіген,
Ұқсайды рас жигули мен шопыры?

Жүректер ай тұрақтаған мәңгі Айда,
Шипа кәні, бұл жүрекке ем қайда?
Батпан, батпан мұңдарымды арқалап,
Таксименен кетіп барам мен қайда?

Байлап көзге бейуақтағы нұр жіпті,
Қабағымнан әжім шықты сыр шықты.
Қылау мұртты шопыр отыр ыңылдап,
Ұмыттырып күйбең мынау тірлікті...

Қала шуын терезеден желге іліп,
Тозаң тозаң қонып жатты шер келіп.
Сәби жүрек бесік болған көлікте
Дырылымен келе жаттық тербеліп...

Көктем нұрды, ұнатады желді күз,
Үнсіз шерді тарқатайық енді біз...
Ыңылынан ғазал кетті өріліп,
Әуен шықты авторы да белгісіз...

Терезеден қарадым да отырдым,
Жүрегімде ұйқысы жоқ отыр мұң...
Қамыстары менің туған жерімнің,
Ызыңдайды әуезімен шопырдың...

Жамылдым да қара кештің іңірін,
Мен ұмыттым шаһар шуын, шыңылын.
Естіп келем ауылымның құстарын,
Естіп келем қылау мұрттың ыңылын...

Мен уфілеп, уһілейді ал, аға,
Недейін мен бұл тәкәппар қалаға...
Көшелерде адасқанша жүрші, аға ...
Бәрін тастап кетейікші далаға...

Жүрші аға дала шипаң, тау емің,
Көк сағыныш, ауа сезім, әуе мұң...
Саған жетпей жүргені де жолсерік,
Маған жетпей жүргені де әуенің...

Мен оқимын түн ғазалын Ай хаттан,
Санамды кеп сілкілейді ой батпан...
Безінейік сатқындықтан, жаладан,
Кетейікші өтіріктен, ғайбаттан...

Күнге күйіп, шомылайық жауынға,
Ешбір дауыл кедергі емес тау ұлға...
Таусылғанша сапарымыз ғұмырлық,
Сапарлатып қайтайықшы ауылға...

Қара түнде құшақтап ап жатам мұң,
Ақ рауанның шапағымен атам мың..
Шопыр аға ыңылдай бер, ыңылда,
Естиінші күмбір үнін атамның...

Ақ түсіпті мұртыңа да шашыңа,
Шопыр аға мұңаймада, жасыма.
Кетейікші даласына әкемнің,
Топырақ салып қайтайықшы басына...

Шымшылайды өкініш пе, қапа ма?
Соққылайды мейірім һәм жапа ма?
Тоңып қалған жылынсыншы жүрегі,
Отын жарып қайтайықшы апама...

Көріп тұрмын солған жылдар күзден мен,
Ренжімеймін шаттығымды үзгенмен.
Шопыр аға аппақ қардай пейілім,
Жүз алтыннан артық менің жүз теңгем...

Самғап келед батыс жақтан түн жерге,
Оранып ап қауырсыны мың шерге...
Жүз теңгемен кетейікші аулаққа,
Жүз жылыңда татымайтын күндерге...

Асфалттардың құшақтарын ашыңыз,
Көшелерге тамса тамсын жасымыз.
Шопыр аға газыңды бас, аяма!
Кетейікші ауған жақа басымыз...

Берік ұстап үміттерден үзілмес,
Мен күздерді көргенім жоқ түсімде еш...
Кетейікші жанарлардан жасанды,
Жүректерден жүрегіңді түсінбес...

Аға көктем келеді ғой, келе күз,
Бұл шаһарды түсінбейміз неге біз...
Ойланайын шопыр аға тоқташы,
Кімнен қашып, неден қашып келеміз?..

Самғасам ба шағалаға ілесіп,
Самайыма салқын самал тұр есіп...
Тоқта, аға жеңілетін мен емес,
Мен өлсемде, өлейінші күресіп...

Қаладағы үміт етіп бақ, арға,
Қарамай ақ ғадауатқа, қаһарға.
Сен ыңылда, мен тыңдаймын...
Дегенмен...
Руліңді бұр, орайлайық шаҺарға...
(Күресейік...)


Нұрбек НҰРЖАН еще тексты

Перевод Translate.vc