Άννα, δεν είναι η βροχή που σου χαράκωσε το βλέμμα είναι που είσαι μοναχή, κι αν τ' αρνηθείς θα είναι ψέμμα ξέρω ξέρω το δάκρυ το καυτό, άμα το δω σε μάτια ξένα Άννα, γιατί να σου κρυφτώ, είμαι μονάχος σαν κι εσένα
'Ελα λοιπόν και μην ντραπείς, μα σε παρακαλώ μονάχα πες ό,τι θες όμως μην πεις, πως με έχεις αγαπήσει τάχα
Έλα λοιπόν και μην ντραπείς, μα σε παρακαλώ μονάχα πες ό,τι θες όμως μην πεις, πως με έχεις αγαπήσει τάχα
Άννα, οι άνθρωποι πονούν, και τους φοβίζει το σκοτάδι Πόσοι για αγάπη δεν μιλούν, για να περάσουν ένα βράδυ Πόσοι δεν λένε σ' αγαπώ, και το ξεχνάνε μόλις φέξει Άννα, ποτέ δεν θα στην πω, αν δεν την νιώσω αυτή τη λέξη
'Ελα λοιπόν και μην ντραπείς, μα σε παρακαλώ μονάχα πες ό,τι θες όμως μην πεις, πως με έχεις αγαπήσει τάχα .... 'Ελα λοιπόν και μην ντραπείς, μα σε παρακαλώ μονάχα πες ό,τι θες όμως