Μην ψάχνεις ένοχους να βρεις, κι ούτε δικαιολογίες, κι αν δε θα το παραδεχτείς, γνωρίζεις τις αιτίες, που είμαστε ξένοι τώρα πια, σώματα δίχως αγκαλιά, κι αντί για αγάπη, μοναξιά.
Φταις, που όλα τελείωσαν εδώ, κι έμεινε το όνειρο μισό, που δε κατάλαβες στιγμή, πως η ζωή μου είσαι συ.
Έψαχνες πάντα αφορμές, να με πληγώνεις, να με καις, δε βγαίνει τίποτα που κλαις, μόνο εσύ για όλα φταις.
Έκανα όνειρα για μας, μα έχτιζα στην άμμο, πόναγα εγώ, να μη πονάς, τι άλλο να σου κάνω. Ήσουν στον κόσμο σου εσύ, λες και δεν πάταγες στη γη, τώρα ποιος κλείνει την πληγή.
Φταις, που όλα τελείωσαν εδώ, κι έμεινε το όνειρο μισό, που δε κατάλαβες στιγμή, πως η ζωή μου είσαι συ.
Έψαχνες πάντα αφορμές, να με πληγώνεις, να με καις, δε βγαίνει τίποτα που κλαις, μόνο εσύ για όλα φταις.
Min psaxnis enoxus na vris ki ute dikeologies ki an den tha to paradextis gnorizis tis eties pu imaste kseni tora pia somata dixos agkalia ki anti gia agapi monaksia
Ftes pu ola teliosan edo ki emine to oniro miso pu den katalaves stigmi pos i zoi mu ise si
Epsaxnes panta aformes na me pligonis na me kes den bgeni tipota pu kles mono esi gia ola ftais
Ekana onira gia mas ma extiza stin amo ponaga ego na min ponas ti alo na su kano Isun ston kosmo su esi les ke den patages sti gi tora pios klini tin pligi
Ftes pu ola teliosan edo ki emine to oniro miso pu den katalaves stigmi pos i zoi mu ise si
Epsaxnes panta aformes na me pligonis na me kes den bgeni tipota pu kles mono esi gia ola ftais