Yine aklımdasın, farkında mısın yavaş yavaş "bizi" bitiriyorsun Suçluyuz ikimiz de; çok fazla uzattık, aşka zarar verdik yeterince Bizim aşkımız, sonbahardan sonra bir türlü gelmeyen bir kış gibi Aşk nedir ki... Tutsaklık sevgisi. Bizim için biraz gidememekti
Belki o kadar kötü değildir Belki herkes bizim gibidir
Muhteşem limanlardan ayrılıyoruz, Yüksek tepelerden atlıyoruz Issız adalarda yasak meyvelerden yiyip Keşfedilmemiş günahlar buluyoruz Sonra beraber olsak diyoruz En ufak tebessümden yüz buluyoruz Her yere (yerlere) kiraz ağaçlarından pembe karlar yağdırıp, Affet (beni affet) diye yalvarıyoruz Sonra yine yine aldatıyoruz
Bir vardın sonra bir yoktun Masalları çoktun, hep oynuyordun Hayır, sen yaptın! Bize ait olanları, başka başka evlerde bıraktın
Oysa ne de çok sevmiştik Oysa yine söz vermiştik Bu son artık dayanamam Bu yara artık durmadan kabuğu koparılan ve kanayan