Ultravožyk - Антлантыда | Текст песни

• Тексты песен
• Ultravožyk
• Антлантыда

Вокнцы маўклівых і высокіх дамоў
Глядзяць у вечар надышоўшай вясны.
А ў небе зьзяюць тысячы зор, якую сотню гадоў ужо сьвецяць,
Вартуючы нашыя сны.
Назіраюць і сочаць за нашай зямлёй,
Глядзяць з увагай на нас з табой.

Скажыце мне, зоры,
Ці вы бачылі мой край
У старажытныя былыя часы,
Князя старога
Што свайму сыну казаў: «ты Радзіму не забывай,
помні за яе лёс адказваеш ты».

Шмат вырасла дрэваў за гэты час.
Цяпер за Радзіму адказвае кожны з нас.

Мы не ідзем
У новы дзень,
На сонца сьвет.
Сьпяшаемся схавацца ў едкі дым ад цыгарэт,
Запіць сумленьне кубкам чорнага віна.
Атлантыда кліча нас,
А нас няма.

Мы не ідзем
У новы дзень,
На сонца сьвет.
Сьпяшаемся схавацца ў едкі дым ад цыгарэт,
Запіць сумленьне кубкам чорнага віна.
Атлантыда кліча нас,
А нас няма.

Мы не ідзем
У новы дзень,
На сонца сьвет.
Сьпяшаемся схавацца ў едкі дым ад цыгарэт,
Запіць сумленьне кубкам чорнага віна.
Атлантыда кліча нас, чакае нас
А нас няма.