Είναι για σένα στα χαμένα ο κόσμος που πολεμά άνθρωποι σβήνουν, τους ξεχνάμε και ο χρόνος τους προσπερνά Χέρια απλωμένα, να σ’ ακουμπήσουν να σε κρατήσουν δειλά ζητούν σύννεφο είσαι είσαι αέρας και δεν μπορούν
Liberta, τ’ όνειρο ζητήσαμε ζήσαμε μα δε σε γνωρίσαμε έταξες και μακριά μας πέταξες τ’ όνειρο πήρες μακριά
Liberta, τι κι αν σ’ αγαπήσαμε έφευγες πάντοτε μακριά
C'e carta bianca sul dolore sulla pelle degli uomini Cresce ogni giorno il cinismo nei confronti degli umili Ma nasce un sole nella notte nel cuore dei deboli E dal silenzio una voce rinascera
Liberta quanti hai fatto piangere Senza te quanta solitudine Fino a che avra un senso vivere Io vivro per avere te avere te
Liberta τ’ όνειρο ζητήσαμε Cantera per avere liberta Έταξες και μακριά μας, πέταξες Io vivro per avere te Avere te Liberta