Жаңа жол, көк қалам, ақ парақ Тақырып өзгермеген, жырларымды жалғастырам Әуенімнің бәрі саған жол табу үшін жаралған Жақсы бәрі, қиындыққа төзе аламын Тек тоқтамасам, құлақтарына жетеді мекен Бұл өте қиын тындағын келмейді екен Даусымнын жоқтығын мойындағам
Оған қарамай талпынысты тоқтатпаймын Мен қалаймын болғанынды жанымда Сен мұнайма, сүйгенің болса куштеп устап тура аламын ба? Жоқ боламын, бұл сөзді тура мағынада айтамын Сен жүректен шықсан, қалай әрі қарай өмір сүре аламын Бос өмір, суық пәтер, суық ауарайын Унсікке айналады айналам Тырыстым тусінуге, неге сен? Басқа емес, неге жанымда журген танысым емес Жауап жалғыз бұған, сен тағдырменен басыма жазылдын Тоқтату бұны, ұмыту сені, қолымнан келмейтінің түсіндім
Көрдім сен өстін, жететілдін, атақ лебі биікке көтерді Тіпті тездеді өмір ағысын Таба алмайтын шығарсын менімен кездесетін уақытты Тығырық қақпанына қамалдым, мен жалғызбын Қиылды бостандық даласы, өкпем қысылды, бер ауаны Жеңілген адам, қайта тік тұра аладыма Қиын болады журек жарасын, уақыт емдей алмаса Улкен жара тұдын тубінде көміліп қалған Тыныштық жоқ сен қасымда болғанша Уақытымен барі өтеді мекен? Сені ұмытып басқаны таба аллады мекем? Жаңбыр артынан кун шығады Менің басымда мереке болды Колдайтын, көмекті аямайтын, достарым бар қасынды Олар маған қарап тұғанда женіле амал ба?