Olanları unutup geriye dönemem. Yandım çok; öylece sönemem. Bir kül kalır illa senden ya da benden
Bölüm 1:
Gel denizler aşalım, benimle gelmen şart. Hala beraber ölmediğimiz yerler var Lütfen erken kalk; tanrından al izini. Sahip olmadıklarınla doldur valizini ve çık. Sonra fayda etmez harbe tekbir Al alır semayı sela yar; bir olur kan ve tekdir. Yayılır kalbe dek kir Çocuklar ölüyorken senin vicdanın rahatsa bir sorun var demektir. Ellerim gökte; başka bi aşk arıyorum. Güneşte yaş kalıyorum. Ağlamamam yaş kanıyorum. Benden başka mı yolun? iyi gibisin be; Ben bu ara eskisinden daha hızlı yaşlanıyorum Diyar diyar gezdim; önüme kapın çıktı. Tanrım, söyle hayallerimi nasıl yıktın? Yaşadığımdan anlamadım bir şey; bütün hayatım sadece güzel bi ölüme hazırlık mı?
Bölüm 2:
(Emar)
\"Bu yazgı değişmeyecek anladığımda çok geçti\" dediğin anda belki gelir birisi anlar seni Kalmadı umudum, çok karanlık; çok. Açmadan gözlerini bilemezsin; yok. Bir gece söküp yerinden kalbimi çaldılar Onlar kalbini değil korkularını aldılar Düşünmek istemiyorum artık Düşün Düşün ki yeniden sızlamasın bu ağrılar Evimden uzaktayım; yatarken yatagımda Gökyüzü sanki sana gülmüyor bu ara, ha? Dünya bomboş gibi; sanki sade ben varım Ve bir de şu haline sebep olan kadın Unutmak istedikçe, daha çok kazınıyor. Zaman bir hokkabaz ve hep o kazanıyor Hiç olmayacak bir yerde oldurup imkansızı, Sonra bütün bunların hepsi hile diyor değil mi? Aynen Öyle
Bridge:
Deliye döndüm duyunca çekip gittiğini Nereden bileceksin sen nerede bittiğimi