Wielbij duszo moja miłosierdzie Pana, W Nim raduj się serce me całe. Boś na to przez Niego od wieków wybrana, By szerzyć miłosierdzia Jego chwalę.
Dobroci Jego nikt nic zgłębi, nikt nie zmierzy, A litość Jego zawsze jest niepoliczona, Doznaje tego każda dusza, co się zbliży, A On ją przytuli do swego łona.
Wielbij duszo moja miłosierdzie Pana, W Nim raduj się serce me całe. Boś na to przez Niego od wieków wybrana, By szerzyć miłosierdzia Jego chwalę.
Szczęśliwa dusza, która ufa Twej dobroci I tylko zdaje się na miłosierdzie Twoje, Napełniasz duszę tę pokojem Twej miłości I wszędzie jej bronisz jak dziecię swoje.
Wielbij duszo moja miłosierdzie Pana, W Nim raduj się serce me całe. Boś na to przez Niego od wieków wybrana, By szerzyć miłosierdzia Jego chwalę.