Ne telefona gidiyor elim Ne farkındayım günün güneşin Heryanım nazlı gülüşün, gülyüzün Görmez oldum senden başka Hiçbirşeyi iki gözüm Ki ben ne yol, ne iz bilmiyorum Sanki liseliyim toyum Seviyorum sonunda itiraf ediyorum Okadar temiz ve sahi Öpmeye bile kıyamıyorum Ki ben neredeyse inanmazdım Aşk tenlerin seçimiydi Geçici ateşiydi Gelip vurdu tam hedeften Bu saatten sonra olacak işmiydi? İnansaydım yanar mıydım? Kalır mıydım savunmasız, çaresiz çocuk gibi ? Tatmasaydım o zamanda Yaşamış sayar mıydım kendimi adam gibi ?