Road to truth Покидаю дом, закрывая двери, На дюжину замков, забывая меры, Полны крови глаза, окружают звери, Но держится душа, на одной лишь вере. Будто все вокруг, потеряло смысл, Среди этих груд, знаков,фраз и чисел, Одиноки в массе, в этом чуждом мире, Потихоньку гаснем, запершись в квартире, И я как странник блyждающий в поисках истины, Искренне пытаясь помочь, но бессмысленно, Отчаянием,печалью мое сердце пронизанно, Пожизненно затмеваю боли письменно. Снова, подбираю подходящее слово , перебирая свои мысли, Всплывают воспоминания, убивая все желания как пренебрегали мы с ней, Забиваю на прошлое, вновь меняюсь, но становится хуже, Все то,что твориться у нас внутри неодназначно связано с тем что происходит снаружи, Пустые улицы, кварталы, но и тут беспредел, Пораждают кучу левых тем, тем кто без дел, Борьба не на жизнь, а на смерть, стрельба и ножи бьют в нас впредь, Тут каждая фраза обман, в глазах туман, отказ от ума, хаос и тьма. Весь раненный, людским ядом отравленный, Карабкаюсь вверх по скале каменной, Вижу сквозь серые тучи, яркие солнца лучи, И дышу во всю грудь пока сердце стучит.
Өткеннің бәрі есте сақталады, Әр таңым менің өкінішпен басталады,жас тамады! Түсіндім,алдымда күтіп тұрған құрдым екенің, Өткен істің өкініші жүрекпен ақталады,ойланып еңді, Жүрегім маза таппай неге сонша тебіреңді,зар қылады! Біреудің шыңдығында бар біреудің өтірігі. Әркімнің бар тірлігі,жүрекке сақтаған бірлігі! Тағдырдың маңдайына жазғанына көндігесін, Қателік талай болса да өзіңді көндіресін, Тек өз қолында бәрі,не отын өмірдің жағып Не оны тұңшықтырып, сөндіресін. Сен білесін! Әрбір адамның жүрегінің кең емесін, Налисын,қайғырасын,уайымдайсын және өкінесін! Бір адам тым арзанға бағаланған,соңдай заман, Нені күтесін алдан.. Және өкініштер толы ғой жүрекке жара салған. Бақытты бағалағын тұрған қолындағы,өзінің жолындағы Достардың сатқындығын мен көрдім талай Қаптаған оны менен солындағы. Толып жатыр Сөздерде ғана батыр әрі батыл... Жалғандық ортада көбейіп бара жатыр! ...келерге бет бұрып өткенге оралмаймын, Сен қашан тілесенде,өз қалпымда Өзгеріп өзге бола алмаймын, Алдаймын және де арбаймын, Мен шыныменде сырт көзге бақытты жандаймын! Тулаған өртті ішімде сақтаймын,сырымды ақтармай, Ешқашанда мен осындай қалпымнан таңбаймын! Саналы адамға саналы ой серігі еді, Әр адамның қателігі сырт көзге көрінеді. Менің жүрегімнен асқақ жыр төгіледі, Бәрін үйреткен бізге мына өмір еді.
П-в: Весь раненный, людским ядом отравленный, Карабкаюсь вверх по скале каменной, Вижу сквозь серые тучи, яркие солнца лучи, И дышу во всю грудь пока сердце стучит. Қ-сы: Саналы адамға саналы ой серігі еді, Әр адамның қателігі сырт көзге көрінеді. Менің жүрегімнен асқақ жыр төгіледі, Бәрін үйреткен бізге мына өмір еді.