£ada Gorpienko - Piosenka o królu i żołnierzach | Текст песни и Перевод на русский

• Тексты песен
• £ada Gorpienko
• Piosenka o królu i żołnierzach

Bułat Okudżawa, tłum. Ziemowit Fedecki

A kiedy na państwo ościenne wyruszać miał król,
Królowa na drogę sucharów mu wór ususzyła
I dziury na szatach mężowskich starannie zaszyła,
I w dwóch zawiniątkach mu dała machorkę i sól.

A kiedy się żegnał i zamku przekroczyć miał próg,
Objęła go czule i łzę uroniła rzęsistą:
\"A dajże im w kość, bo okrzyczy cię lud pacyfistą,
I zabierz im słodkie pierniczki, bo przecież to wróg\".

Pod wodzą kaprala oddziały czekają już dwa,
Trzech smutnych żołnierzy i tyluż żołnierzy wesołych.
Rzekł król: \"Furda prasa i radio, i cztery żywioły!
Wiktoria nas czeka i w ogóle, chłopcy, hurra!\"

Nim zmilkły oklaski, marszowa rozległa się pieśń.
Po drodze do armii król rozkaz skierował odgórny:
Wesołych żołnierzy dać kazał do intendentury,
A smutnych żołnierzy zostawił w piechocie, i cześć!

Popatrzcie: słoneczko zwycięstwa już błyska zza chmur!
Trzech smutnych żołnierzy spisano, co prawda, na manko,
A kapral, moralny pion tracąc, ożenił się z branką,
Lecz łupem zwycięzców ogromny pierniczków padł wór.

Więc grzmijcie, orkiestry! Niech serca uderzą im w takt!
Niech smutek przelotny nam piersi radosnej nie gniecie.
Cóż smutnym żołnierzom po życiu na tym naszym świecie?
A słodkich pierniczków dla wszystkich nie starczy i tak...

В поход на чужую страну собирался король.
Ему королева мешок сухарей насушила
И старую мантию так аккуратно зашила,
Дала ему пачку махорки и в тряпочке соль.

И руки свои королю положила на грудь,
Сказала ему, обласкав его взором лучистым:
\"Получше их бей, а не то прослывёшь пацифистом,
И пряников сладких отнять у врага не забудь.\"

И видит король - его войско стоит средь двора:
Пять грустных солдат, пять весёлых солдат и ефрейтор.
Сказал им король: \"Не страшны нам ни пресса, ни ветер.
Врага мы побьём, и с победой придём, и ура!\"

Но вот отгремело прощальных речей торжество.
В походе король свою армию переиначил:
Весёлых солдат интендантами сразу назначил,
А грустных оставил в солдатах - авось ничего.

Представьте себе, наступили победные дни.
Пять грустных солдат не вернулись из схватки военной.
Ефрейтор, морально нестойкий, женился на пленной,
Но пряников целый мешок захватили они.

Играйте, оркестры, звучите, и песни и смех,
Минутной печали не стоит, друзья, предаваться.
Ведь грустным солдатам нет смысла в живых оставаться,
И пряников, кстати, всегда не хватает на всех.

£ada Gorpienko еще тексты