Łada Gorpienko - Piszę powieść historyczną | Текст песни и Перевод на русский

• Тексты песен
• Łada Gorpienko
• Piszę powieść historyczną

Bułat Okudżawa, tłum. Witold Dąbrowski, Wiktor Woroszylski

A w butelce lila róż
Po importowanym piwie
Najczerwieńsza z wszystkich róż
Kwitła dumnie a cierpliwie.
W historyczną powieść tę,
W pomysł, co się z wolna wylągł,
Brnęłam jak przez gęstą mgłę
Od prologu po epilog.

Tak się pisze, jak się słyszy,
Tak się słyszy, jak się dyszy,
Czasem w ciżbie, czasem w ciszy,
Nie próbując trafić w gust.
Tak zechciało się przyrodzie.
A dlaczego? Próżno dociec,
To nie nasza sprawa, cóż...

Hej, błękitna wzywa dal,
Wyobraźnia pędzi cwałem,
Własnych losów stary szal
Rozwijałam, rozpruwałam.
I bohater dzielny mój
Wyszperany z pamiętników
Dał mi szlify porucznika,
I w pradawny posłał bój.

Каждый пишет, что он слышит,
Каждый слышит, как он дышит,
Как он дышит, так и пишет,
Не стараясь угодить...
Так природа захотела,
Почему - не наше дело,
От чего - не нам судить.

Вымысел не есть обман,
Замысел - ещё не точка,
Дайте написать роман
До последнего листочка.
И пока ещё жива
Роза красная в бутылке,
Дайте выкрикнуть слова,
Что давно лежат в копилке.

Каждый слышит, как он дышит,
Каждый пишет, что он слышит,
Как он слышит, так и пишет,
Не стараясь угодить...
Так природа захотела,
Почему - не наше дело,
Для чего - не нам судить.

Tak się pisze, jak się słyszy,
Tak się słyszy, jak się dyszy.
Jak się słyszy, tak się pisze.
Jak się pisze, tak się słyszy...

Łada Gorpienko еще тексты