Odam şarap kokar,seninle paylaşamam Seninle anlaşamam seninle tartışamam Ben seninle yalınayak yürümem çünkü kalkamam yerimden Kalkmak istemeden kaldıramazlar
Zamanda çatlak oluşturdum hep vakitsizim Birazda yanlız olmak istedim budur bencilliğim Silinir kimliğim kaplanan defterler gibi Ben bildiğim yoldan giderken silinmektir isteğim
Yüzün gülerse belki anlayamam kalbini Belki tutar yırtarım gözünde gördüğüm beni Sövdüğün beni bil bende aynı sen gibi İnsan gibi var oldum yok olmaktayım insan gibi
'!' inandığın her şey yalan demi Öyle söyleyipte çaldılarmı kalbini Teninde gezmeyen bi bıçaktan korkar gibi saçma Elinde tutmadan kanıtlayamazsın beni
Orda ne yaprak düşer ne yaprağın sesi Umutlar ellerinde tükenmiştir ekseri Suretinde darpın en yürekten izleri Kol girdi sanki hislerin alçaldı şimdi diptesin
Anlamak isterken olmadığın yerdesin Eminimki karışmıştır akıllı ve embesil Farkedip anında kaçmak bile istedin Fakat geç artık herşey için gebermişti cümlesi
Gülümse çünkü başka hiçbi bokun yok Paradan umduğun medet zaten seni hiç bulmuyo Biliyosunki insan hiç dilimden düşmüyo Ben dilimdende uzaklaştım insan içine çıkmıyom
Dünyaya mahçubum onu çok dışladım Onu yok saydım bazen sonu yok sandım Yanımda ağladı üzgündü önce şaşırdım Sonra dertleşip aldım gönlünü çok rahatladı
Çay ve sigara birden muhabbeti harladı O anlatırken dinledim sessizce hiç karışmadım İsmimle hitab ederken kankaya atladı Sonra elini omzuna attı ve tekrar anladım
Dünyadan hiçbi bok olmaz herif düzenbaz Sana yaklaşmak için defalarca fırsatı kollar Bide borç ister her muhabbetinin sonunda Gidecek yerim olsa bi dakka durmam bu gavatla
Ruhunu sakla ruhun batakta Çektiğin bütün sıkıntıların şimdi makatta Şu halinin bi farkı yoktur hiç sakatattan Yakalanmaz zaman kaçar elden bu garip yalanda