I choćbyś przeżył tysiąc lat, to nie natrafisz na mój ślad. W złocistej mgle ukryję się. Nie znajdziesz mnie. Jak zagubiony w locie ptak przemierzysz w końcu cały świat. Gwiazdy nie zdradzą drogi, gdzie ukryłam się
W nieskończoną płynąć dal jasną łodzią snów. Gorzkich wspomnień zatrzeć ślad magią pięknych słów. W innym świecie będę teraz żyć i Ariadny wątłą zerwę nić.
I choćbyś przeżył tysiąc lat, to nie natrafisz na mój ślad. W złocistej mgle ukryję się. Nie znajdziesz mnie. Jak zagubiony w locie ptak przemierzysz w końcu cały świat. Gwiazdy nie zdradzą drogi, gdzie ukryłam się już na zawsze.
W moim śnie nie będzie cię ani twoich kłamstw. Zatrę ślady moich stóp, gdy do ciebie szłam. Z labiryntu nie wywiodę cię. Tezeuszem już nie będziesz, nie.
I choćbyś przeżył tysiąc lat, to nie natrafisz na mój ślad. W złocistej mgle ukryję się. Nie znajdziesz mnie. Jak zagubiony w locie ptak przemierzysz w końcu cały świat. Gwiazdy nie zdradzą drogi, gdzie ukryłam się już na zawsze