Halklarin Kardesligi Adina ★ Gözlerim Bin Yaşinda Kurdish Star ★ Курдская Музыка ★
Halkların Kardeşliği Adına Söz: -- Müzik: Ahmet Kaya
Şiir : Orhan Kotan yeni bir dünya için kardeşler yeni bir dünya için bu kavga bu kan bu zulüm yeni bir dünya için kardeşler yeni bir dünya için bu sabır bu kin bu sancı
aç çocukların cesetleri ve küçük orospular titreşir duvar diplerinde salhane demokrasisi dilenci sokaklarda fukara mintanlar giyinir ihtilal çünkü yaldızlı kolonyel şapkası ve uzun beyaz sakalıyla finans kapital dolarların azgın dişlilerini dağların damarlarına geçirmektedir
canevinde mürteci bir intihar ve işgal ordularının yüzü suyu hürmetine hey gözünü sevdiğimin demokrasisi başı boynuzlusu da eli kelepçelisi. ve dalkavuk ve cümle üç kağıtçı namussuzu telgrafın tellerine kuşlar konmuyor oturmuş körpe yüreğe korkunun zindanları ve savurmuş kara türküsü açlığın beş vakit salahına yoksul müslümanları.
ülkem bir zulüm cenderesidir işte kıyı köşe mezbaha orta yer giyotin sofraya kahır taşınıyor akşamları, ekmek yerine ve geceleyin eşleriyle değil acılarıyla yatıyor, çiftleşiyor insanlarım bakmayın bayram seyran gevişen aşaire türküleri ezgileri yalan kavgaları yalan dağların o yanında beller büken evler yıkan bu yanında soygun talan.
dönek elleri ve katil yüreğiyle ihanet darağaçları kurmaktır cami avlularına bağımsızlığın kahraman çocukları mavzerlerin intiharında mavzerlerin intiharında cıbranlı halit seyit rıza. hilali bir türküdür dersim mağaraları ak tolgalı mirimiran haykıramaz artık suskundur külhani cakasıyla milli cephe
bu dağlarda vuruldu boyunduruk kınalı türkülerin boynuna halkların kardeşliği adına bu dağlarda deşildi gebe kadınların karnı bu dağlarda boğazlandı istiklal-i tam. oysa namlular daha soğumamıştı
ekmeğimiz yoktu mermimiz yoktu bin can ile bir umut ektiğimiz toprağımız yok. dağlar gibi yığıldı ölüler ve ayaklar altında namusumuz lanetlenmiş aç çoluk çocuk kadınlarımız, davarlarımız haldan bilmez geçit vermez kanlı zilan of off off be
tifüs ve kanser ve siyatik difteri kalp yetersizliği, ülser vesaire ve cümle illeti muzır haşeratın bir de açlık bir de zulüm ah bir de zindanlar ıssız bir uğultudur doğanın padişahı fideler cılız dağlarda umudun hazin sancısı toprağın bağrında tohum kan revan içindedir. ve kan revan içindedir türkülerimiz:
“kış günüdür güller açmaz dallarda bülbüller ötmez can arzular elim yetmez vahh lımın bırindarım içerden içerden yar içerden kes bağrım yar içerden’’ işte namus intiharı düşünür kederinden ve bu boş tencerenin onulmaz kahrı utanır kendi kendinden birebir vermeyen toprak karabasanyaşl