Bir gecə aзdım pəncərini mən, Aşağıda qaзışan balaca insanlara baxdım. Nəfəsimə зəkdim şaxta,ayazı,qışı gətirər otağıma, Pərdəni rəqs edəndə gцrdьm,kьləklə, Hər şeyi yenidən başlıyaq. Amma mən yorğun,amma sən kinli,amma yox o hisslər artıq həvəsdə. Qapını ьzьmə цrtьb зıxdı otaqdan,qalmışam yenə pəncərədən aзılan mənzərə. Məni uзmağa vadar etməsə,bu nəğmə oxunar. Şəhərin sonsuz binalarının işıqları,gцzьmь qamaşdıran Soyuqdandımı,şaxtadandımı,yanağıma tцkьlən ilıq yaşlar.
Yenə yuxusuz ,dolmuş gцzlər qorxusuz. Qaranlıq otaqda tək qalmışam Yenə gцz yaşı yağışlı birgə darıxır qucaqsız. Yarpaqlar ağacda ьsyan edəcək.payızı hasara almağa, Yox meyl,yox gьman,yox qəfəs,indi qəfəsdən uзmağa. Yenə donmuş qanadlar,pəncərə,4 divar birdə mən,hansı fəsildi bilmirəm. Dibзəkdə də solacaq bir gecə qızılgьl,solsun qoy,dərmirəm. Səni sevmirəm,ey uzun gecə yuxumu qaytar ,geri,de necə? Deyəcəm sevgilimə ki,gecəni keзirtdim gecəylə tək baş-başa. Yaşamaq istərsən get tək yaşa,sən ayrı ,mən ayrı. Qalaq indi зətin həyat.yox bu mцvzu ağırdı, Yuxusuz gecədə,gцzьm qaraldı. Yerim isti,yorğanaltı həyat mənə зox şeyi цyrətdi. İlk kabusumu suya danışanda ,dedim ki.əjdaha gцzьnь mənə bərəltdi. Amma,indi bu kabusun gьlmələdi, Yuxularsa bir işarədi Mələklər sevəcəm,butalar gцrəcəm, Oyananda yenə səni seзəcəm, Hər gьn təkrarlanan yuxusuzluq xəstəlikdi sanki, Mən pəncərə qarşısında yorğu,gцə baxıram,dilimdə suallar.