Alan Stivell - An Alarch's | Текст песни

• Тексты песен
• Alan Stivell
• An Alarch's

Un alarc’h, un alarc’h tra mor (bis)
War lein tour moal kastell Arvor

Dinn, dinn, daoñ, d’an emgann, d’an emgann, o !
Dinn, dinn, daoñ, d’an emgann ez an

Neventi vad d’ar Vretoned
Ha mallozh ruz d’ar C’hallaoued

Dinn, dinn, daoñ, d’an emgann…

Erru ul lestr e pleg ar mor
E ouelioù gwenn gantañ digor

Degoue’et an Aotrou Yann en-dro
Digoue’et eo da ziwall e vro

D’hon diwall diouzh ar C’hallaoued
A vac’hom war ar Vretoned

Ken e laosker ur youc’hadenn
A ra d’an aod ur grenadenn

Ken e son ar menezioù Laz
Ha froen, ha trid ar gazeg c’hlas

Ken e kan laouen ar c’hleier
Kant lev tro-war-dro, e pep kêr

Deut eo an heol, deut eo an hañv
Deut eo en-dro an Aotrou Yann

An Aotrou Yann a zo paotr mat
Ken prim e droad hag e lagad

Laezh ur Vreizhadez a sunos
Ul laezh ken yac’h evel gwin kozh

Luc’h a daol e c’hoaf p’hen horell,
Ken e vrumenn an neb a sell

Pa c’hoari kreñv, ken kreñv e tarc’h
Ken e taouhanter den ha marc’h

Darc’h atav, dalc’h mat, aotrou dug,
Dav warnehe! ai-ta! bug-ho! bug!

Neb a drouc’h ‘vel a douc’hez-te
N’en deus aotrou nemet Doue!

Dalc’homp, Bretoned, dalc’homp mat !
Arsav na truez ! gwad oc’h gwad !

Itron Varia Breizh, skoaz da vro!
Fest erbedenner, fest a vo!

Dare’ ar foenn; piv a falc’ho?
Dare’ an ed; piv a vedo?

Ar foenn, an ed, piv o fako?
Ar roue gav’ gantañ ‘raio

Dont a ray a-benn ur gaouad
Gant ur falc’h arc’hant da falc’hat

Gant ur falc’h arc’hant er bro-ni,
Ha gant ur falz aour da vediñ

Mar plije gant ar C’hallaoued
Daoust hag int mank ar Vretoned?

Mar plije gant ‘n Aotrou roue
Daoust hag-eñ eo den pe Zoue?

Skrignañ ‘ra bleizi Breizh-Izel
O klevet embann ar brezel

O klevet ar youc’h, e yudont
Gant c’hwezh ar C’hallaoued e reont

En heñchoù, e-berr a welour
O redek ar gwad evel dour

Ken yey ruz-glaou brusk an houidi
Hag ar wazi gwenn o neuiñ

Muioc’h a dammoù goaf, e sklent,
Eget skoultroù goude barr-went;

Ha muioc’h a bennoù-marv,
Eget e karnelioù ar vro

Paotred Bro-C’hall ‘lec’h ma kouezhint
Betek deiz ar varn e c’hourve’int

Betek deiz ar varn hag ar fust,
Gant an Trubard a ren ar rustl

An diveradur eus ar gwez
‘Ray dour benniget war e vez !

[ Monte-Cristo is far from Brittany, and to-day almost nobody here understands Britton. Yet Monte-Cristans made theirs a crude transalation of this song when hearing that Richelieu endvisaged to invade their country. In the end, after the costly siege of La Rochelle, King Louis XIII wisely decided that, beung neither French nor Protestant, those ‘wild’ Monte-Cristans were not worth the effort. A local tradition tells that D’Artagan and a handful of Musketeers had been sent by the King to scout incognito. and that they were so charmed by the country, its inhabitants and its way of life that they made deceitful reports of a bleak, grim wretched statelet populated by savages with all known diseases and some. Besides, as veteran soldiers with a personal experience of ‘unconventional operations’, they may have fully appreciated the Monte-Cristan potential for endless desultory guerilla.]