C’est un beau roman C’est une belle histoire C’est une romance d’aujourd’hui Il rentrait chez lui Là-haut vers le brouillard Elle descendait dans le Midi, Le Midi Ils se sont trouvés au bord du chemin Sur l’autoroute des vacances C’était sans doute un jour de chance Ils avaient le ciel à portée de (la) main Un cadeau de la providence Alors pourquoi penser au lendemain
Wat een mooi moment. Een ademloos gesprek met alleen maar vlindrs om ons heen Ik weet niet wat je doet. Ik weet niet wie je bent maar ik voel me even niet alleen, niet alleen. Wat een goed gevoel die speling van het lot. Ook al weet na 1 dag de regen alle sporen weer uit te vegen. Het heeft toch een doel. Mijn dag kan niet kapot door de lach die ik heb gekregen. 1 moment ben je even deel van mij.
Wat een mooi verhaal C’est une belle histoire en het ligt besloten in je lach Il rentrait chez lui Là-haut vers le brouillard het begin van 1000-en-1 nacht, in 1 nacht. En wat maakt het uit, als ik je nooit meer zie. Jij hebt kleur aan mijn dag gegeven C’était fini le jour de chance Ils reprirent alors chacun leur chemin en daar is het ook bij gebleven en iets anders verwachten we ook niet.
la la la la la Een verhaal in een taal die de ziel direct verstaat. Waar het hart van open gaat en het bloed weer stromen laat. C’est une belle histoire Een moment niet alleen een woordeloos gedicht door de speling van het lot deze dag kan niet kapot zelfs wanneer het ooit iets wordt Wat een mooi moment een ademloos gesprek en misschien zie ik je ooit nog terug
Un beau roman Une belle histoire Une romance d’aujourd’hui Il rentrait, rentrait chez lui C’est une romance d’aujourd’hui