Πάρε τον καθρέφτη σου αγκαλιά, δώσε και στο κρύσταλλο φιλιά, και η ομορφιά σου είν’ όλη δικιά σου, να τη χαίρεσαι.
Όταν είσαι φτωχή στο μυαλό * δε σε σώνει κανείς, ούτ’ εγώ. Μηδενίζεις αγάπη κι αισθήματα, δεν ακούς της καρδιάς τα μηνύματα. Όταν είσαι φτωχή στο μυαλό * δε σε σώνει κανείς, ούτ’ εγώ.
Πάρε τα ψυχρά σου τα φιλιά, δε με συγκινούνε τώρα πια, κι ο εγωισμός σου είν’ όλος δικός σου, να τον χαίρεσαι.
Όταν είσαι φτωχή στο μυαλό * δε σε σώνει κανείς, ούτ’ εγώ. Μηδενίζεις αγάπη κι αισθήματα, δεν ακούς της καρδιάς τα μηνύματα. Όταν είσαι φτωχή στο μυαλό * δε σε σώνει κανείς, ούτ’ εγώ.
*) Στην εκτέλεση του Καρρά: Όταν είσαι τρελή στο μυαλό.