Еве ме пак, како сонце без зрак како рамка без слика, пред тебе стојам. Прекривам траг, да невидиш знак од тага што блика, без да бројам.. Штом ќе помине се, и ќе бидеме сами ќе пробаш да се смениш ти, штом ќе помине се, и друга тело ти гали дур срце чува спомени.. Реф. Бараме утеха а чекаме крај во душа во пекол, не постои рај штом некој губи, некој добива се драги веќе не.. На се што сме значеле му снемува сјај низ магла од сомнежи се назира крај не љуби срце што скршено е и да сака неможе..
Како во скршен часовник, денот стои, не минува И она што не дели ни време не го лекува..