Երեկոն, տես, իջավ, Տարածեց իր թևերն ամենուր, Պարուրեց ինձ նորից Քնքշությամբ, ժպիտով, երազով: Լուռ գիշերվա Անուրջի քնքշություն եմ զգում, Լուռ գիշերվա Ծաղկունքի բույրով շուրջը լցվում:
Կրկներգ Ու ինչ-որ տեղ հեռվում անտեսված ու մոռացված Մի կարոտ է օրորվում, Պարզունակ ու մեղմիկ շշուկով ու թախիծով Նա իր երգն է շշնջում:
Ու նորից մայրամուտ, Երեկոն տարածվեց ամենուր, Մթության շղարշով Քո պատկերն է անվերջ հայտնվում:
Քեզ, իմ անգին, Անցյալի վառ հուշերն են տանջում, Ու իմ հոգին Քո սիրուց, կարոտից տրաքվում: