Tá mé 'mo shuí ó d'éirigh an ghealach aréir Ag cur teineadh síos gan scíth 's á fadú go géar Tá bunadh a' tí 'na luí 's tá mise liom féin Tá na coiligh ag glaoch 's tá 'n saol ina gcodladh ach mé
Sheacht mh'anam déag do bhéal, do mhalaí 's do ghrua Do shúil ghorm ghlé gheal fá'r thréig mé aiteas is suairc Le cumhaidh i do dhiaidh ní léir dom an bealach a shiúl Is a charaid mo chléibh tá na sléibhte ag gabháil idir mé 's tú
Deireann lucht léinn gur cloíte an galar an grá Char admhaigh mé é nó go raibh sé 'ndiaidh mo chroí 'stigh a chrá Aicíd ró-ghéar, faraor nár sheachnaigh mé í Chuir sí arraing 's céad go géar fríd cheartlár mo chroí
Casadh bean sí domh thíos ag Lios Bhéal an Áth' 'S d'fhiafraigh mé díthe an scaoilfeadh glais ar bith grá 'Sé dúirt sí os íseal I mbriathra soineanta sámh Nuair a théann sé fán chroí Cha scaoiltear as é go brách