მას უყვარს სითბო,უყვარს სხივები,გადაღლილები ჩვენ ყველა ვართ მზის შვილები მას მოაქვს თემები თემები,ცაში გემები,მოუკიდებენ გააბოლებენ მხოლოდ ჩემები, ვინც აფასებს მწვანეს აერთიანებს დღე და ღამე,ვეღარ არჩევს მზეს და მთვარეს, ვეღარ ახელს თვალებს,ვეღარ აღებს სახლის კარებს და ტანს ვერ ატარებს მოწევს კიდევ იღადავებს, შენც თუ გისწორდება განჯა,მოდი ჩვენთან მოვუკიდოთ გავაბოლოთ ერთად ეს არ არი იამაიკა,არც ამსტერდამი,ეს არი ბათუმი და მოსაწევი სახელად თვითმფრინავი
ქარს ქარს მიაქვს მზე ღრუბლებში ზღვას ზღვას მიაქვს ტალღები მივყავართ შორს , ვხედავ მუზებს ისინი ჩვენ გველიან , ტირიფები სიმღერებს კვლავაც ჩვენთვის მღერიან ,ცის კარიბჭე იხსნება და მზის სხივები გვიხმობენ ხმას მივყვები და სულები ჩემს გონებას იპყრობენ კლდეები ამ ცაზე მოხატულა წითლად ფერები იცრიცება ხან მწვანედ ხან ყვითლად,აქ არასდროს არ მოვიწყენ ამის მწამს ვიცი დიდი ხელოვნებისტვის მერამდენედ დამიიდია ფიცი,აი უკვე ბნელდება ვეღარ ვაგნებ გზას ვეღარ ვხედავ სინათლეს და დამშვიდებულ ზღვას სხვა სივრცეში მინდა გამიღეთ კარი,მხოლოდ შენ გეძახი მარიხუანა მარი,
ქარს ქარს მიაქვს მზე ღრუბლებში ზღვას ზღვას მიაქვს ტალღები მივყავართ შორს გვიკრძალავენ გარეტ მაგრამ შენახული მაქვს ბოსტანში,არ ვეწევი სადარბაზოში ვეწევი მე ოთახში ჩემი ოთახი გავსებული ბოლით ჩემი ბოლით დაბოლილ მეზობელს ასევენებენ სთორით, გავდივარ გარეთ გახვეული კვამლში ვმოძრაობ მანქანით და ტიტქოს ვზივარ ნავში ,შუქნიშანიც იამაიკის ფერებში ბევრი ვეცადე თუმცა მოსაწევს ვერ შევეშვი,ბათუმის ქუჩემჭსი მოსაწევით ხელში ვარღვევ კანონს მაგრამ ეს დარჩეს ჩვენში,არავის უთხრა და შენც მოგაწევინებ საით გავფრინდეთ ქალაქს შენ აგარჩევინებ.. განჯა ლეგალაიზ,მერი ჯეინ ლეგალაიზ,ჯას დუ ით ლეგა ლეგა ლეგა ლეგა ლაიზ განჯა ლეგალაიზ,მერი ჯეინ ლეგალაიზ,ჯას დუ ით ლეგა ლეგა ლეგა ლეგა ლაიზ
ქარს ქარს მიაქვს მზე ღრუბლებში ზღვას ზღვას მიაქვს ტალღები მივყავართ შორს განჯა ლეგალაიზ,მერი ჯეინ ლეგალაიზ,ჯას დუ ით ლეგა ლეგა ლეგა ლეგა ლაიზ განჯა ლეგალაიზ,მერი ჯეინ ლეგალაიზ,ჯას დუ ით ლეგა ლეგა ლეგა ლეგა ლაიზ
ქარს ქარს მიაქვს მზე ღრუბლებში ზღვას ზღვას მიაქვს ტალღები მივყავართ შორს