Andreo Obrezkov - La domo (Infanaj revoj) | Текст песни

• Тексты песен
• Andreo Obrezkov
• La domo (Infanaj revoj)

Ie en infanaj revoj
Restis granda varma domo.
Tie loĝis la amikoj
En fabela sorĉa mit'.
Regis tie la feliĉo,
Bonvenanta bonajn homojn.
Kaj ŝlositis la pordego
Por kvereloj kaj perfid'.

En gastema tiu domo
Loĝis la mirakloj multaj.
Oni venkis eĉ la morton
Kaj eterne vivis ni.
Kunlaboris por estonto.
Restis por ĉiamo junaj.
Ne dependis de la sorto
La feliĉa kompani'.

Refreno:
Kien forkuregas jaroj?
Kial jam blankiĝas haroj?
Domo de infanaj revoj,
Vin memoras mia kor'.
Kie estas homoj karaj?
Kial sorto tiel faras,
Ke ĉi tempo kvazaŭ mevo,
Blanka mevo flugis for,
Tiu tempo flugis for.

Mi konscias, ke sufiĉe
stultas bebe fantazii;
Ne solidas ja por onklo
Strebi al infana stel'.
Sed por mi ĉi dom' feliĉa
Restas kvazaŭ religio.
Kun amikoj ofte sonĝe
Loĝas mi en ĉi fabel'.

Refreno.

Andreo Obrezkov еще тексты