"Tak pragnę żyć". Так хочется жить (К. Цвинар) Одно из последних выступлений Анны на телевидении Из фильма "Имена на все времена. Анна Герман" (2005)
Czas przeznaczenia płynie rzeką, nie wejdzie w nią dwa razy nikt. Raz jak melodii śpiewne echo, to znów jak armat gromki ryk.
Nie złapią go w swe sieci ludzie, choć pięknym słowem wabią wciąż. A on i tak przed siebie pójdzie, przez gaje dat, przez godzin gąszcz.
Tak pragnę żyć jak nigdy dotąd, nie tlić się, lecz płomieniem trwać, Jak wielki znicz, jak rwący potok Co z gór przed sobą skały gna. Nie boję się, naprzeciw idę Ubrany w ......... (ubranym w maski twarzom dni?) Ominę cierń śmiertelnych sideł I los ginącej w morzu kry.
A może sił mi braknie na to, by imię moje poznał świat. I ważną w kalendarzu datą, zaznaczył czynów moich ślad.
Przyjaciół serce mnie ogrzeje, nie powiem: "kocham-świecie mój". Nie zbiorę dnia, choć świt posieję, wiatrakom każę ruszyć w bój.
Nie wyrwie mnie pamięci morze i Ziemia zapamięta mnie. Monogram mój na niebo stworzę, przetworzy mnie w nieznane dnie (w przestworze niech nieznane mknie?)
Tak pragnę trwać po nieskończoność, kpić z tych co będą żyli mniej, W umysłach ich przez wieki płonąć, na zawsze pragnąc z serc ich wejść.