Polubiłam pejzaż ten
świat, którego nie ma już
Pogodzony z nocą dzień
i pasjanse z białych brzóz
Strome dachy, niski próg
i obłoków jasny splot
Zawiązane ścieżki dróg
aby nikt nie odszedł stąd
Polubiłam pejzaż ten
świat, którego nie ma już
W długą podróż, w krótki sen
po zielonych zboczach wzgórz
Nie zapomnę już tych miejsc
i przyjaciół z tamtych dni
Wszytko to już za mną jest
lecz nie zamknę tamtych drzwi
Tyle miast na pamięć prawie znam
chcę choć raz
raz jeszcze wrócic tam
tyle miast na pamięć prawie znam
Chcę choć raz
raz jeszcze wrócic tam
tyle miast tyle miast
na pamięć prawie znam
chcę choć raz wrócic tam
Anna Jantar еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1