Μάτια υγρά που δεν κλαιν από χαρά χείλη πικρά που όλο λεν λόγια σκληρά
Μια ζωή σ' ένα πλαίσιο μια φωτογραφία δυο ψυχές σ' ένα σώμα Θεέ μου τι ειρωνεία πώς τελειώνει έτσι άδοξα αυτή η ιστορία γιατί, γιατί, γιατί, γιατί
Τρέμω το χέρι σου ν' αφήσω τρέμω μακριά σου πώς θα ζήσω τρέμω δε θέλω να ξαναγαπήσω τρέμω τη μέρα που χαράζει και ποιο κορμί θα μ' αγκαλιάζει ποια άλλη αγάπη θα με κομματιάζει