Крочым поплеч на Усход Секчы жорсткую навалу З сэрца выціснуўшы жаль Мы запалім там агні Мы уславім там свой род, Мы здабудзем сабе славу
Ці ж то нам сёньня зноў Не праліць крыві?
Узгадайма ваяроў Па чыёх ідзем сьлядох Не аднойчы і ня двойчы Яны білі там чужынаў Ручаямі лілі кроў Па варожых шлі касьцёх -
Крочым поплеч на Усход Па шляхох Альгерда!
Полымя зьнянавісьці палае ў маім сэрцы Помсты зброя, зброя волі у маёй далоні За маёй спіной айчына у жыцьці і сьмерці. Йдзе вайною род ліцьвінаў - племя вояў!
Не зважайма на праклёны Гідкі брэх і енк варожы Рушма ўпрост да перамогі - Гэта наш адзіны шлях! Зьнішчым іх як псоў шалёных Пройдзем крокам пераможным -
Уначы і удзень, Пад сьвятлом сонца!
Хай крывавыя струмені Абрынаюцца дажджом, Хай апошняе сьвятло Згасьне у вачох варожых, Хай накрые сваім ценем Сьмерць апошні іхны дом -
Крочым поплеч на Усход Па шляхох Альгерда!
Полымя зьнянавісьці палае ў маім сэрцы Помсты зброя, зброя волі у маёй далоні За маёй спіной айчына у жыцьці і сьмерці. Йдзе вайною род ліцьвінаў - племя вояў!
Кожным крокам набліжаем Пераможны новы дзень Скарачаючы адлегласьць Да крывавай жорсткай сечы. Перамога стала зьзяе Нібы сонечны прамень Што, працяўшы змрок суцэльны, Вабіць у далечынь.
Сьцяг зьнянавісьці лунае Па-над шэрагамі вояў Што трывалаю хадою Вымяраюць шлях у вечнасьць, Памяць нацыі яднае Старажытнай вечнай зброяй.
Крочым поплеч на Усход Па шляхох Альгерда!
Полымя зьнянавісьці палае ў маім сэрцы Помсты зброя, зброя волі у маёй далоні За маёй спіной айчына у жыцьці і сьмерці. Йдзе вайною род ліцьвінаў - племя вояў!
Крочым поплеч на Усход Секчы жорсткую навалу З сэрца выціснуўшы жаль Мы запалім там агні Мы уславім там свой род, Мы здабудзем сабе славу