Spoglądam w otchłań zimną, zapomnianą Przez pryzmat czasu wypatruję cieni Odległe galaktyki, zatracone wymiary Śledzę gwiazdy na lodowym nieboskłonie Dookoła ciemności, przerażający mrok Zmysłami wyobraźni czuję oddech zniewolenia Nadciąga zagłada niczym czarna dziura Bogowie wracają, urastają w siłę, rosną w moc
Świt bogów, bogowie przybywają Chłoną wszystko, co stoi im na drodze W bezlitosnych szponach skrępowani Widzimy bogów - kreatorów tej rasy Świt bogów, bogowie przybywają Chłoną wszystko, co stoi im na drodze Stawiają dumne lodowe pomniki Pomniki swej cywilizacji budowane na wieki
Prawo siły to prawo wszechświata Przywilej silnych - odwieczna dominacja Słabi, głupi, od zawsze zniewoleni Stworzeni po to, by służyć swym panom do końca
Jesteśmy bogami - władcami wszechświata Siejemy spustoszenie, przynosimy Zło Żyjemy wymiarem spoza tego Świata Zanurzeni w odległej konstelacji lodu
Prawo siły to prawo wszechświata Przywilej silnych - odwieczna dominacja Słabi, głupi, od zawsze zniewoleni Stworzeni po to, by służyć swym panom do końca Do końca swych dni…