Ապակյա կապույտ թափանցիկ մի գունդ
Կրում է իր մեջ մոլորակը փուչ,
Ամպոտ արգանդով դրախտ ու դժոխք
Կապված են իրար նույն ժամանակով։
Ծամեցին մարմնիդ նշխարքը,
Մարսեցին խաչված պատրանքը,
Լակեցին բաժնված արյունդ,
Լավ է չե՛ն փոխում անունդ
Տեր, գիտե՞ս, Քեզ որդեգրել են
Եւ, ասում են, թլպատել են,
Ախոռում էր Քո ծնունդը…
Ո՞վ է հնարել այս սուտը,
Ո՞ւմ էր պետք, ասա, այս սուտը։
Մարդկանցից հոգնել եմ անհաղորդ
Մեկը բութ հովիվ է, իսկ մյուսը ճորտ,
Երորդն է ճոճվում երկնի մեջտեղում,
Չորրորդն է միայն որ չի հանձնվում։
Մեզ ծալում է կյանքը և վիժում,
Միայն ավարտին ենք, Հա՛յր մեր, Քեզ հիշում,
Մարել ենք բոլոր մոմերը խորանում,
Քեզ կորցրել ենք, Հա՛յր մեր, չենք գտնում։
Ծամեցին մարմնիդ նշխարքը,
Մարսեցին խաչված պատրանքը,
Լա
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1