Lyrics: Arthur Meschian -- Արթուր Մեսչյան -- Артур Месчян Music: Arthur Meschian -- Արթուր Մեսչյան -- Артур Месчян
Ո՞ւր են տանում քայլերն անխելք Եվ չեն ենթարկվում անզոր ուղեղին Կամ խորը թաղում ճահճի հատակում, Կամ վեր բարձրացնում արևի լույսին:
Կամ ստիպում մեկ-մեկ անհույս մեռյալիս Խելագար ձայնով երկինքը պատռել, Կամ խելապատառ արևին ձգտել: Քայլեր...
Գալիս են նրանք պատմության խորքից, Մերթ տրորելով մեր բախտը դաժան, Մեր հոգին տխուր, մեր սիրտը վհատ, Մեր երազն ու մեր հույսը ապաքում:
Տանում են նրանք իրենց ետևից` Եվ զորավորին, և խեղճ տկարին, Որ վերջում կյանքի, անդունդը նետեն` Քայլերը նաև հզոր քանքարին:
Ահագնանալով՝ դղրդում նրանք, Խլացնում են ձայնը մեր սրտի, Դոփելով գալիս, դոփելով գնում, Անցնում են դեպի սահմանն անհայտի:
Ո՞ւր են տանում քայլերն անխելք, Եվ չեն ենթարկվում անզոր ուղեղին, Կամ խորը թաղում ճահճի հատակում, Կամ վեր բարձրացնում արևի լույսին...
Lyrics перевод с армянского А.Абраамяна Куда нас ведут по жизни шаги? Сами по себе, не слушая мозг, Или вниз и вниз, в трясину тоски, Или же наверх, до самых, до звезд.
Или вдруг в судьбе такой выкрутас, Что криком порвешь небеса в куски, Или солнца свет, и тихо у нас. Это все шаги!
Я вижу их след в глубинах веков И тянется он за грань наших дней, Растоптан наш страх поступью шагов, Усталый твой дух воспрянет в тебе.
И ведут они любого из нас, И нищих душой, и владык миров. До конца пути в последний наш час, И нет ничего сильнее шагов.
Заглушает гром шагов нашу мысль, Предчувствия суть и наш сердца зов, Их топот звучит в нас всю нашу жизнь, Мы путаем стук сердец и шагов.
Куда нас ведут по жизни шаги? Сами по себе, не слушая мозг, Или вниз и вниз, в трясину тоски, Или же наверх, до самых, до звезд.