Einn ég geng, einni bón aldrei gleyma má aldrei gleyma. Löng er för, lýist ég lít samt fram á veg lít samt fram á veg lít samt fram á veg lít samt fram á veg lít samt fram á veg
Heim á leið, held ég nú hugurinn þar er hugurinn þar.
Ljós um nótt, lætur þú loga handa mér loga handa. Það er þyngsta raun þetta úfna hraun.