пацёртыя надпісы нашых імён
спачатку разам а потым адні
мне так прыемна аддавацца ў палон
сляпых разважанняў і ўспамін
шэрая безвыходнасць
дождж стаў не толькі надвор'ем
ціхі плач за акном
чагосьці забытага зноў
усё пройдзе
звар'яцелы дзень
звар'яцелы час
ніці вечнасці
цягнуцца скрозь нас
калі спусцеюць дні
нам не абвыкаць
будзем як былі
толькi ўспамінаць
малюе замкнуты круг
чарговы паварот
шэрая безвыходнасць
дождж стаў не толькі надвор'ем
ціхі плач за акном
чагосьці забытага зноў
усё пройдзе
ходзячы па вадзе басымі нагамі
я хачу туды дзе час не кіруе намі
пацёртыя надпісы нашых імён
з іншага боку жыцця паласы
я сумняваюся што ёсць рэальнасць што сон
дзесьцi далёка галасы
ходзячы па вадзе басымі нагамі
я хачу туды дзе час не кіруе намі
Avias еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1