Senor, Senor Μήπως ξέρεις να μου πεις πού πηγαίνεις ποιον θα βρεις Στο όνειρο μου σε έχω ξαναδεί και νομίζω ότι ζεις ακόμα εκεί
Senor, Senor Πού να κρύβεται κι αυτή με ποιον να ναι πού να ζει Βαρέθηκα την πόρτα να κοιτάω για ποιο ψέμα και ποια αλήθεια ξενυχτάω;
Έχει γίνει ο αέρας σιδερένιος σταυρός Σαν αυτό που κρατούσε ο γυμνός της λαιμός Κι αυτή η φάλτσα ορχήστρα παίζει σαν να γελά Μοιάζει να με φωνάζει και να μην με ξεχνά
Senor, Senor Ζω σ αυτό το σπασμένο βαγόνι μ ένα δράκο που σκοτώνει Με καλώδια κρατιέμαι ζωντανός έχω αλλάξει και η ζωή με θέλει αλλιώς
Senor, Senor Ό,τι έχει μείνει από μένα στο πάτωμα θέλω απλώς να μαζέψω Δώσε μου ακόμα ένα λεπτό κι είμαι έτοιμος αν είσαι εσύ κι εγώ
Senor, Senor Ζω σ αυτό το σπασμένο βαγόνι μ ένα δράκο που σκοτώνει Με καλώδια κρατιέμαι ζωντανό