Қ-сы: (х2) Аман бол, аман-аман-аман, Жет армандарыңа, жаным, аңсаған. Төрт құбылаң болсын тең де-тең де тең, Қайғырмашы, күнім, аяулы еркем.
Бағынбайды көңілім ұмтылып өзіңе қарай, Қайтарамын оны амалдармен қандай? О-о-о. Оның жоқтығы білінеді жаныңда, Жүрегім, қалай саған ұқтырамын, сағындың ба, сарғай. О-о-о. Түндер де төгілуде көзіңнен, Моншақтар жанарыңнан үзілген. Қинауда қимастық, бәлкім, сені, Алыс болсаң да, сені сезінем. Қайтемін, айтшы, тынысымды тарылтқан, Мұң сыйлаған мына менің махаббатымды? О-о-о.
Қ-сы: (х2) Аман бол, аман-аман-аман, Жет армандарыңа, жаным, аңсаған. Төрт құбылаң болсын тең де-тең де тең, Қайғырмашы, күнім, аяулы еркем.
Шарасыздығың қиын, жағдайлардың бірі ма дейм, Түрлі ойлардан екі қолым қалтырап дірілдеп. Қызғаныш деген, мүмкін, осы болар, мүмкін – ыза, Аямайды қатыгез асығыс «уақыт» мырза. Асығыс уақыт мырза, қатыгез уақыт мырза, Қоштасып алайын өткенімменен, уақыт болса. Екеуміз болдық бөтен, өзгерді біздің мекен, Не жұмысым бар, сонда да жағдайың қандай екен? Жағдайың қандай екен, болдың ғой сондай бөтен, Өзгенің бағын ашқаның ба сонда, менің еркем? Бір жұбататыны – сен көрген Айды мен де көрем, Жұлдыздарымыз аспанда жарық жанады, сенем. Көзіңде жанған шырағданды отты өшірмегін, Танымаған күй кешкен болсаң да, мен есіңдемін. Мен – сенің ең алғашқы бүршік жарған сезіміңмін, Жүрегіңде сақтаулы әр әріпі есімімнің.
Қ-сы: (х2) Аман бол, аман-аман-аман, Жет армандарыңа, жаным, аңсаған. Төрт құбылаң болсын тең де-тең де тең, Қайғырмашы, күнім, аяулы еркем.