Арамызда сезимдер, жатыр шалғай. Кашан куантасын сен, мени баладай. Биздин омир осылай, мумкин кетермиз қосылмай. Жаным менин махаббатым, жаным арманым Откизе алмай киналган Парларым, Мен бұлай болатынын, армандамадым Соңы осы болсыншы киналуымнын Болды тоқта доғарайык, бары бітті. Бірге болған күндер ұмтылды, Естелік кетседе, жүректе дак қалды. Киналсамда, корстпеймын жан дуниемды, Мүмкін уақыт өтіп, ұмтылып кетеді. Сендей жанды суймеспын енді мәңгі, Өтірік маска таккан, ару жанды.
Сен кайдан гана тап болдын , кайдан тустин басыма , сен меним арманым един басында , жай гана . Кеттин баскага, баска нарсени ойлап . Байлықты тикелей армандап . Ушырдым сезимди кыстын биринши айынан , Бир биримизден жалыгу басын да ак басталган. Енди ешкашан журегимди бермеспин ешкимнин колына , Енди турмаспын ешкимнин жолына . Екеумиз бирге отбасы курамыз деген ангиме Жай ашин калар , сенен жансыз заттын ози де жалыгар. Болды кайдагы ыстык сезим , кайдагы ол ушин олу , тек басым да оны ойламай омир суру .