flakke litt med blikket det feste seg ikkje nogen plass eg går og går om nåttå vett om veien eg går et insektkadaver ligge strødd i massevis av grus holde pusten i tunnelar for å få litt farge i ansikte
fir meg ner i jordå med ein kilometar lang tråd og støyp meg fast i botnet på et stille hav og bær meg bort te bålet og gjer meg om te flammar og slep meg øve ørkenen? kver sommardag
det er dogg på vinduet, og eg kan ikkje sjå ut fryse litt på hendene, men eg trur at snart blir eg varm kan ropa så høgt eg vil uten at nogen eg kjenne høre meg men eg trur at om kanskje litt, blir eg meg sjøl og våkne te
sjå på meg, ikkje sjå ner beveg deg sakte i mi sjel ta meg med tebake, hvis eg vil gje meg et løfte før eg dør
et eller annet bli med ner kanskje det sista som eg ser