I. Мы нарадзіліся дзеля таго Каб свяціць і каб сагаваць Дзеля таго каб вецер быў цёплы Каб была мяккай трава. Дзеля таго каб сонца і свет Каб любіць адно аднаго Урэшце якая ўжо розніца Гэта было даўно.
Пр: Ня плач, ня плач дзяўчыначка Не наракай на лёс Табе свабоды скрыначку Падорыць дзед мароз.
II. Горад засыпаны снегам ушчэнт Горад увесь пасівеў Пэнсыянэры ў тралейбусах Мараць пра СССР. Заплюшчыў вочы свае Палічы да ста дваццаці Мы нарадзіліся дзеля таго Каб ійсці па гэтым жыцці.
Пр: Ня плач, ня плач дзяўчыначка Не наракай на лёс Табе кахання скрыначку Падорыць дзед мароз
Пр: Ня плач, ня плач дзяўчыначка Не наракай на лёс Табе ўдачы скрыначку Падорыць дзед мароз