I Я жыццёвыя ўдары ўсе прымаў, трымаў Убаку я ніколі не стаяў, усе цяжкасці трываў! Руку дапамогі падаваў заўжды Тым, каму было не абмінуць бяды Лёс правёў мяне па сцежцы праз гады, сюды.
Пр: Мой зорны час настаў – праз агонь, ваду! Мой зорны час настаў! Скрозь цемру я прайду!
Пр: Аддаваўся цалкам я калі кахаў, любіў. На калені я не падаў, не стагнаў, нічога не прасіў. Крокаў не рабіў убок, альбо назад, Мейсца не было ў маіх вачах слязам І заўсёды вёў адказ свой тут і там, я сам!
Пр: Мой зорны час настаў – праз агонь, ваду! Мой зорны час настаў! Скрозь цемру я прайду!