«Quin ei aqueth frut qui’s dindoleja sus l’arbo?» O viatjedor, non baishes los uelhs davant jo Tot secat, espepitat, un còs macat Deisha’m contar-te la vertat
Dens lo parçan, un impòst qu’estó proclamat Suu noste sau ; Lo Colbert que ns'a espleitat Triste hat peus paisans ! Mes totun ligats Audijòs que ns'a amassats
(Amic) Non siam pas enclavats (Amic) Cau començar lo combat Un saunei de libertat Entau pòble ahamiat
(Amic) Auditz la nosta cançon (Amic) Un perhum de rebellion Tà nos lo camin serà deus longs
EN DAVANT ! Invisibles, tostemps hardits EN DAVANT ! Invisibles, jamèi fenits Tu, gabelaire ! Semiant lo sacatge Enten l’arbaròt dens lo vilatge
Shens cès, tot dia, òmis deu rei qu’acorsan Hòrabandits, quauques uns qu’estón gahats A la còrda, arrodats o esmatucats Vius o morts, guerrièrs demoran
(A nuèit) Los hantaumas silenciós (A nuèit) Que s’apressan deus dragons Quan escopeishen las ehlamas Que’s hèn panar la lors amnas
(Pagar) Que’s pelejan lo redémer (Entà) Un cabelh de bandolèr Gabèla acaçada a Sent Sevèr
EN DAVANT ! Invisibles, tostemps hardits EN DAVANT ! Invisibles, jamèi fenits Tu, gabelaire ! Semiador de mautemps Lo torment que dura chic de temps
EN DAVANT ! Invisibles, tostemps hardits EN DAVANT ! Invisibles, jamèi fenits Tu, gabelaire ! Qui'ns hè pagar l’impòst Doman, cantaram lo ton auròst
« Qui vòu audir cançon navèra ? Viva lo rei shens la gabèla ! Los esclòps que'n van au pas martelat Lo vent, la flor a bailinat
Que soi partit tà har la guèrra Lo còr en tèrra estrangèra La postèrla com recompensa E la flor que lo vent engença
E puish penut tà Pentacòsta A la còrda qu'arpategi Desesperat e shens defensa Com la flor que lo vent engença
D'ara enlà, mort arrecadís En repaus au paradís Adiu, qu'èi perdut la joenessa E la flor que lo vent careça E la flor que lo vent careça »