Sedut au pè d’aquèth gigant vestit de nèu Non sèi si’m cau tornar garrapitar Deguens l’alet glaciau, qu’as entenut l’apèu Non pensas pas jamei de capvirar
Hilhòt men, çà’i cuelhér la flor Desencadenat, çà’i tocar lo só
Sonque l’enveja de pujar Tot dret au som…
Oras e òras, còs e amna partvirats Arren n’a(s) anientat ma volentat Aci qu’es arribat, tu qu’as deishat los vius E pòt espiar lo reiaume deus dius ?
Hilhòt men, enquèra un moment E acabat que serà lo torment