hadi gel gidelim hiç bilmediğimiz yerlere hoşumuza giden bir köşe bir sokak buluruz belkide yedi yirmi dört sen sene belki bir tepe varsa mahallede istersek burdan bir ev tutarız eylülde belkide ekimde
fark yok yer yok hava yok farkeden yok bizim temiz Şişlide insanlar üst üste bize düşmez metre kare gel gite giremedik ortaköye işinde gücünde yata gelen eğlenceye
her türlü çarpıştık taksimde senle yaşıyorum istanbul sırf sende sende sende
buranın lodosu terstir geçende batırdı bir iskele sabah sisli öğlen güneşli
fırtına çıkar ansızın gece yedibin yedi tepe olmuş artık eskiden varmış yedi tepe içimden ağlamak geliyor baktıkça ışıklı köprüye
ses çok insan çok kimsenin sabrı yok yinede var birşeyler bu kentte milyonlar çevremde bazen kalmaz hiç kimse istanbul böyle bir şehir işte yabancı hissetsemde kendi evimde bağlar beni kendine, senle yaşıyorum istanbul sevsemde sevmesemde
yinede var birşeyler bu kentte istanbul böyle bir şehir işte yinede var birşeyler bu kentte istanbul böyle bir şehir işte