BosaeSonca - Неба | Текст песни

• Тексты песен
• BosaeSonca
• Неба

Белая шчырасць кароў.
Нямоглыя грудзі матулі.

Я — немаўля: кроў...
хтосьці да сэрца туліць.

Неба:
пастух плыве,
за небасхілам кароўкі.

«Лізанька!» — хтось заве...
Вуснамі хоць — у броўкі...

Неба? —
блакіт вачэй.
Першы харэй мой: ма-ма!

я
м
б
па шчацэ цячэ: сля-за
каляная.

Жаўранчыхі крычаць,
іхняе жыта зжалі.

Жаўранкі маўчаць,
як зерня ў рот набралі:

чый гэта анёл,
голас такі гарачы?
Чыё гэта птушанё
па-беларуску плача?

(Анатоль Сыс, "Алаіза")

BosaeSonca еще тексты