Хай гарыць душа мая, яліна, Ветрамі разорваная песьня твая. Бессаромна крыкамі надарвана — Дыхай! Цягні! У далёкі крывы шлях ісьці!
А-і-яй! Неба, ты мяне чакай! Разальюся яварам, туманамі. А-і-яй! Сон травы зь мяне зьбірай Лёгкімі, цёплымі ранамі!
Мамачка мая, ты золыта-золыта Не аддавай мяне ты сёлета. Я некранутая дыхала, дыхаю, У горачы-роспачы маю душу. Сонцам залітае, небам амытае Маё каханьне. Не замутнёная, не абгарэлая Доля мая.