Orð skola úr tínum varrum Tað regnar hart tá dagur fánar
Vætan díkir hvønn veg, tú finnur ikki fram, men tú veit alt so væl Kølið er nú dagur fánar
Sig mær minnist tú tey lyftir, sum tú gav? Fjart í dreymamynd, vit sigla um hvørt hav, tá dagur er nátt Veldi títt, hjartafrítt, dregur meg, tað tølir meg, tá dagur er nátt
Eitrandi ljóð úr tíni talu Tað frættist til hvørt mannabarn
Førir meg, festir meg í títt einmansspæl, har tú veit alt so væl Kølið er nú dagur fánar