Geldiğim günden beri hiç bırakmadı peşimi Köşe bucak kaçsam da sabırla sürdü izimi Önce anne kucağından Sonra aşk mutluluğundan Eninde sonunda ayırdı beni
Yalnızlık kalbimin ilelebet sahibi Hiç terketmez beni o en sadık sevgili Ben kurtulsam bile o gelir bulur beni Kimsesiz akşamlarda Karanlık kollarında Öldürür beni
Çıktığım her aşk yolunda hemen girdi koluma Mutluluktan uçarken ben pusu kurdu yoluma Bazen kendi kararımla Bazen kader oyunuyla Eninde sonunda sarıldı bana