Seninle alıp veremediğim yok , Verip alamadığım var Üzülüyorum verdiklerim işe yaramadığında Sitemim yürümekten değil , bir yere varamadığımdan. Yalnızım temelli kendi kalabalığımda. İnsan bazen hayvan gibi yalnız hissediyor Gönlümün mutluluktan yüzde bir hissesi yok O kadar içine kapanmış ki kalbim iç sesi var hiç sesi yok. O kadar açılmış ki gözlerim boğulmuşum Birtane sen öldürüp dokuz doğurmuşum Canıma sıktığından beri düşünüyorum Kaç ömür geçtiğinde soğur kurşun. Hepiniz birgün bu trene bineceksiniz En müsait yerde de ineceksiniz Sonrasını yayan gideceksiniz Siz benim neden sevdiğimi nereden bileceksiniz. Gözümün nur'usun közümün harı Zor edecek gibiyim bu baharı Aramızda ki her neyse rastlantı Sen yatağıma gelen sabah kahvaltım. Sen yüzümü sildigim havlu Gönül evimde avlu Yuvamda ki yavru Silağım da namlu. Sıcak insanı bu yazda kavurur Gel gözlerimin yemyeşil çayırların da kamp kur Gel bahrına bassın seni kuytularım Gelişin darma dağın etsin uykuları Gel peşine düşsün senin uykularım Seninle her kalabalık kuytu kalır Gel gece olsun güneş yerin dibine batsın Sen ecel oldun böyleyken yaşamak tatsız Gel çöllerden okyanuslara dönsün bahtım Gel otur ihtişamlı görünsün gönlümün tahtı. Sana gel diyorum sana gelmiyorum Unuttum zamanla sana gelen o yolu Sana gelemiyorum ki sana gel diyorum Ben artık sana gelen o yolum Ben artık maddeyim sen hala mana İç cebimde varlığın en ala hala Ben hala hiçim sen herşey pek ala Nasıl sığıyor ruh bu dar mekana Aklımın almadığı binlerce soru var Sığmayacak cevabı binlerce yoruma Açız evsiziz yok yere ölüyoruz İnsanlığını kapatıyor yorulan. Dünya böyle gelmiş böyle gider Ama biz insanlar değişebiliriz Aşk öyle bi dert böyle bi dert Esasında sevmek hususunda yenişebiliriz. Birbirimizi farklı şekillerde yeriz Farklı şekillerde sevmeyi deneriz Deneriz bir ömür sürecek bir terhis Günde beş öğün sadece birbirimizi severiz. Acıyı sadece yemeklerde tadarız Dünyamızı tartsan olduğumuz kadarız Ses hızına belki ışık hızına çıkarız Yapamayız katiyen asla zaman kadar hız. Sen beni bilirsin bir parça İçimdeki deli deniz şimdi bir çarşaf Uzaklaştıkça kıyıdan küçülüyor kara Ufaldıkça kara devleşiyor yara. Ben seni bilirim bir parça Sen seni bilmeyenin ağzına bal çal Alışıyor insan büyüdükçe yara Önümde beliriyor başka bi kara.