Rorate caeli desuper et nubes pluant justum Spuśćcie rosę niebiosa i obłoki niech wyleją sprawiedliwego
Ne irascaris, Domine, ne ultra memineris iniquitatis Ecce civitas Sancti facta est deserta, Sion deserta facta est, Jerusalem desolata est Domus sanctificationis tuae et gloriae tuae, ubi laudaverunt te patres nostri
Nie bądź zagniewany, Panie! Nie pamiętaj dłużej naszych grzechów! Oto miasto Świętego opuszczone, Syjon stał się pustkowiem, Jerozolima wyludniona Świątynia Twoja i dom chwały Twojej, gdzie wielbili Cię nasi ojcowie
Rorate...
Peccavimus, et facti sumus tamquam immundus nos Et cecidimus quasi folium universi Et iniquitates nostrae quasi ventus abstulerunt nos Abscondisti faciem tuam a nobis, et allisisti nos in manu iniquitatis nostrae
Zgrzeszyliśmy i staliśmy się jak nieczysty I opadliśmy wszyscy niczym zwiędłe liście A nieprawości nasze jak wiatr nas rozniosły Zakryłeś przed nami swą twarz i wydałeś na pastwę naszych grzechów Rorate...
Vide Domine afflictionem populi tui Et mitte quem missurus es Emitte Agnum dominatorem terrae de Petra deserti ad montem filiae Sion Ut auferat ipse jugum captivitatis nostrae
Spójrz, Panie, na udrękę twego ludu I poślij tego, którego masz posłać Ześlij Baranka, Władcę ziemi, ze skały pustyni do góry Córy Syjonu By on sam zdjął z nas jarzmo niewoli Rorate...
Consolamini, consolamini, popule meus Cito veniet salus tua Quare maerore consumeris, quia innovavit te dolor? Salvabo te, noli timere Ego enim sum Dominus Deus tuus, Sanctus Israel, Redemptor tuus
Pocieszcie się, pocieszcie się, ludu mój Wkrótce nadejdzie twoje zbawienie Czy dlatego tracisz ducha, że odnowiła się twoja boleść? Ocalę cię, nie bój się Jam jest bowiem Pan, Bóg twój, Święty Izraela, twój Odkupiciel