A disen: "La cansun la nass a Napoli", e certament gh'ann minga tütt i tòrt, Surriento, Margellina, tütt i pòpoli i avrann cantàa almeen un miliun de vòlt. Mi speri che se uffendarà nissün se parlum un ciccin anca de nümm.
O mia bèla Madunina, che te brilet de luntan tüta dòra e piscinina, Ti te dòminet Milan sòta Ti se viiv la vita, se sta mai cuj man in man. Canten tücc: "Luntan de Napoli se möör", ma pö vegnen chi a Milan!
Adess gh'è la cansun de Ròma magica de Nina, el Cupolone, el Rugantin. Se sbaten in del Tever: "Ròma tragica!" Esàgeren, me paar, un ciccinin... Speremm che vegna minga la mania de metess a cantà: "Malano mia!"...
O mia bella Madonnina ...
Sì, vegnii senza paüra, nümm ve slungaremm la man: tütt el mund l'è on gran paees - e semm d'acord! - ma Milan l'è on gran Milan!